ZMARŁ RAFAŁ ORLEWSKI- PIOTRKOWSKI POETA, SATYRYK, PISARZ, HARCERZ, NAUCZYCIEL
Rafał Orlewski , autor: Witold Stawski
Nie żyje Rafał Orlewski – polonista, poeta, satyryk, prozaik, eseista, patron Prywatnej Szkoły Podstawowej w Piotrkowie i Honorowy Obywatel miasta Piotrkowa Trybunalskiego. Zmarł w sobotę, 17 października 2020 r.
Autor ponad 40 książek i wielu publikacji prasowych, laureat i juror konkursów poetyckich, redaktor i wydawca książek indywidualnych i książek zbiorowych, opiekun adeptów pisarstwa, współtwórca grup literackich: “Grabia 59″ (Łask), “Karawana” i “Wiadukt” (Łódź), “Pomosty” (Piotrków Trybunalski). Był animatorem amatorskiej twórczości artystycznej, współautorem pieśni i piosenek, w tym harcerskich i zuchowych oraz hymnów kilku szkół. Jego wiersze tłumaczono na jęz. białoruski, rosyjski i włoski. Miał 86 lat.
Urodził się w 1934 w Przybyłowie koło Łasku, był absolwentem filologii polskiej Uniwersytetu Łódzkiego oraz nauk społecznych w Warszawie, później nauczycielem szkół podstawowych i licealnych. W 1971 r. zamieszkał w Piotrkowie Trybunalskim. Miał dwoje dzieci: Jerzego i Janinę.
.
Podczas II wojny światowej przeżył kilka obozów niemieckich i przymusową tułaczkę aż po Alpy Francuskie. Od 1946 roku działał w harcerstwie od 1946 r., zdobył stopnie harcerskie od młodzika do Harcerza Rzeczypospolitej i instruktorskie do harcmistrza.
Za swą działalność odznaczony dwukrotnie m.in.: Złotym Krzyżem za Zasługi dla ZHP oraz Zasłużony dla Hufca ZHP Piotrków Trybunalski. Wieloletni harcerz, a następnie instruktor Hufca Łask. Uczestnik Zjazdu Łódzkiego w 1956 r. W latach siedemdziesiątych zaczął pełnić służbę jako drużynowy a następnie komendant Gminnego Związku Drużyn w Sulejowie. Wieloletni członek Komendy i Rady Hufca Piotrków Trybunalski. Autor wielu wierszy i tekstów piosenek o tematyce harcerskiej w tym dwóch Hymnów Hufca. Całym sercem służący Ojczyźnie wychowawca wielu harcerskich pokoleń.
Był kilkukrotnym laureatem Konkursu na Fraszkę Trybunalską.
Był autorem ponad 40 książek i tomów wierszy m.in. ”Krzesiwo” (Łódź 1969 r.),”Igliwie” (1972 r.), “Nad Grabię fraszką wabię” (1985 r.), “Ściernisko” (1985 r.), “Zduńskowolnie – swawolnie” (1986 r.), “Z miłością brata” (esej, 1991 r.), “Krąg tęczy” (powieść dla dzieci, 1991 r. i 2005 r.), “Piekna Brzydula” (opowiadania, 1993 r.), “Leptony” (utwory satyryczne, 1998 r.), “Wzloty z podglebia” (esej, 1999 r.), “Diminuendo” (poezje w wersji polsko – włoskiej, 2007 r.), “Sute Mosty” (powieść, 2007 r.).
W 1986 roku otrzymał Złotą Wieżę Trybunalską, w czerwcu 2003 tytuł Honorowego Obywatela Miasta Piotrkowa Trybunalskiego, a w 2008 roku, przy okazji jubileuszu 50-lecia pracy twórczej – odznakę honorową “Zasłużony dla Kultury Polskiej” przyznawaną przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Wychował wielu czytelników i miłośników poezji. Młodym poetom pomagał w rozwoju literackim i debiutach książkowych. Był członkiem Związku Literatów Polskich, sprawował również warsztatową opiekę nad Klubem Literackim „Zakole” przy Wojewódzkim Domu Kultury w Piotrkowie.
O jego twórczości pisali wybitni krytycy, literaturoznawcy, pisarze i dziennikarze.
Od 2016 r. był patronem prywatnej Szkoły Podstawowej w Piotrkowie Trybunalskim.
Do ostatniej chwili pracował twórczo. Przygotowywał do druku kolejną książkę “Liryczne lustro”.
Źródło: https: piotrkowtrybunalski.naszemiasto.pl
Wybrane fraszki z Konkursu na Fraszkę Trybunalską-
Tematyka “O sztuce”
Zdaniem petenta
Wiedzieć, gdzie zastukać,
to także jest sztuka!
Kunszt
Twórca sztuki niech pamięta
o tym co rzekł Bóg do Styki:
“Ty nie maluj mnie na klęczkach,
maluj dobrze!” Kunszt, nie krzyki!
Wandale
dla nich czy coś jest,
czy nie jest sztuką,
nie ma znaczenia
i tak potłuką…
