Główna » WIELCY NIEZAPOMNIANI, WSZYSTKIE WPISY

ZMARŁ MIECZYSŁAW WOJTASIK

Autor: admin dnia 13 Czerwiec 2022 Brak komentarzy

Nie żyje prof. dr hab. Mieczysław Wojtasik. Informację o tym podał Związek Literatów Polskich Oddział Bydgosko-Toruński w dniu 8 czerwca 2022 r.

Msza święta żałobna odprawiona została dnia 10.06.2022 r. o godz. 11.00 w kościele Św. Trójcy. Pogrzeb odbył się tego samego dnia o godz. 13.00 na cmentarzu komunalnym przy ul. Wiślanej 22 w Bydgoszczy.

Mieczysław Wojtasik urodził się 12 lutego 1941 roku w Paniewku na Kujawach.

Mieczysław Wojtasik był poetą, satyrykiem oraz krytykiem literackim i wydawcą, współpracownikiem portalu migielicz.pl.

Debiutował poetycko w „Faktach i Myślach” w 1967 roku. Jest autorem dwunastu zbiorów poezji, dwóch zbiorków aforyzmów i jednego fraszek.

Od roku 1966 zamieszkał w Bydgoszczy. Pracował jako inżynier melioracji wodnych, nauczyciel akademicki w Akademii Techniczno-Rolniczej, następnie jako profesor nadzwyczajny w Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego.

Debiutował w „Faktach i Myślach” w 1967 r.

Wydał następujące zbiory poezji: Struna czarnoziemu (WRZZ, 1979), Bezpańskie berło i słowo (K-PTK, 1979), Żebro metafizyki (Koło Młodych BO ZLP, 1980), Jeśli pytasz naprawdę (Wydawnictwo Morskie, 1985), Przez bezludne brzegi (Państwowe Wydawnictwo „Iskry”, 1986), Niech ma na imię choćby Kain (Klub „Arkona”, 1991), Po śladach wołania i ciszy (Wydawnictwo „Miniatura”, 1997), Nie pijałem ptasiego mleka (Wydawnictwo „Świadectwo”, 1997), Między mitem i kowadłem (Wydawnictwo „Miniatura”, 2000), Maki bardziej niż krew (Biblioteka „Tematu”, 2008), Lancz z duszą w poziomkach (Biblioteka „Tematu”, 2015), Co jeszcze jest jasnością (Biblioteka „Tematu”, 2016) oraz zbiory aforyzmów A teraz ja (Oficyna Obecnych, 1979) i Kolce życia – Pikiloj de vivo (Skonpres, 2013), a także fraszek Runda dla poddanego (Agencja Poligraficzno- Reklamowa „JPT”, 1997).

Publikował w ponad 40 almanachach i antologiach, m.in. w Wielkiej Księdze Myśli Polskiej (Klub dla Ciebie, 2005) oraz w Złotej Księdze Ludzi Wielkiego Umysłu i Serca (Fundacja „Zdążyć z Pomocą”, 2006).

Utwory jego były tłumaczone na język angielski, chiński, esperanto, ukraiński i czeski. Przekładał z języka bułgarskiego, ukraińskiego i rosyjskiego. Od ponad czterdziestu lat zajmował się promocją początkujących twórców, także krytyką literacką oraz satyrą.

Laureat konkursów literackich, m.in. II Ogólnopolskiej Młodzieżowej Wiosny Poetyckiej (Warszawa, 1979), im. Franciszka Becińskiego (Radziejów,1998), dla Nauczycieli (Bydgoszcz, 2002), Maratonu Poetyckiego w Płocku (2007).

W latach siedemdziesiątych ub. w. prowadził (teksty i reżyseria) studencki kabaret pn. „Mutant”. Był członkiem Grupy Faktu Poetyckiego „Parkan”, Korespondencyjnego Klubu Młodych Pisarzy (1975-1981), członkiem (od 1975) i sekretarzem Koła Młodych ZLP (V.1978-1981), członkiem Studenckiego Centrum Literackiego „Gremium”(1976-81), wiceprzewodniczącym Klubu Pisarzy Kujawskich pn. „Kujawskie Inspiracje”(od V.1980), wiceprzewodniczącym sekcji literackiej Włocławskiego Towarzystwa Naukowego (od III.1981), opiekunem Klubu Literackiego „Kujawy” we Włocławku (1980-1984), konsultantem Klubu Literackiego przy Pomorskim Okręgu Wojskowym (1995-2001).

W latach 1982-86 na łamach tygodnika „Kujawy” prowadził poradnictwo warsztatowe dla początkujących literatów. Od roku 1981 działa w Robotniczym Stowarzyszeniu Twórców Kultury, gdzie pełnił funkcje sekretarza, p.o. prezesa, członka zarządu i członka Rady Krajowej; od 1978 roku jest przewodniczącym Klubu Literackiego Nauczycieli Pomorza i Kujaw, od 2006 r. członkiem a od 2012 r. wiceprezesem Bydgosko – Toruńskiego Oddziału Związku Literatów Polskich.

W latach 1978-82 był członkiem Komisji Kultury Urzędu Miejskiego w Bydgoszczy.

Otrzymał Srebrny (2007) oraz Złoty Krzyż Zasługi (2019) i dwukrotnie odznakę Zasłużonego Działacza Kultury (1996, 2001), ponadto Medal Komisji Edukacji Narodowej (1998), Medal Prezydenta Miasta Bydgoszcz za szczególne zasługi dla Miasta (2002), Medal Stowarzyszenia Miast Króla Kazimierza Wielkiego (2010), wiele dyplomów, m.in. od Wojewody Włocławskiego (1986), Wojewody Kujawsko – Pomorskiego (2001), Marszałka Wojew. Kujawsko-Pomorskiego (2009), Biskupa za prezentacje literackie w dniach Tygodni Kultury Chrześcijańskiej (1986), także medale im. Jakuba Wojciechowskiego, Edwarda Stachury, Czesława Miłosza, Jerzego Sulimy – Kamińskiego, Klemensa Janickiego (2015) oraz nagrodę ekspresjonistyczną im. Tadeusza Micińskiego za ekspresję i polor bogatej liryki (2016).

Poniżej przedstawiamy  mowę pożegnalną Prezesa Oddziału Bydgosko-Toruńskiego ZLP Dariusza Tomasza Lebiody.

Oddział Bydgosko-Toruński Związku Literatów Polskich żegna dzisiaj naszego wybitnego członka prof. dra. hab. Mieczysława Wojtasika. Od dwudziestu lat nieprzerwanie pełniącego funkcję Wiceprezesa naszej organizacji, wybieranego jednogłośnie na każdą kadencję. Koledzy i koleżanki z ZLP nieodmiennie szanowali i doceniali Jego ogromny dorobek literacki i promocyjny oraz głęboki humanizm. Ale nasz kolega miał też ugruntowaną pozycję w szerokim spektrum kultury bydgoskiej i ogólnopolskiej, bywał na wielu spotkaniach literackich i reprezentował nas w licznych ośrodkach kraju. Choć był znakomitym aforystą i krytykiem literackim, największą sławę zyskał dzięki swojej poezji, w której znalazły się esencjonalne ustalenia na temat natury ludzkiej, jakże zmiennej i gubiącej się w coraz to trudniejszych terminach. Poeta – w rozumieniu prof. Wojtasika – to strażnik obszarów tajemnicy, który pojął więcej od innych, ustalił własne proporcje i próbuje delikatnie wpływać słowem na bieg zdarzeń. Wie doskonale, że ono bywa ulotne, natychmiast zanika pośród kakofonii świata, ale szansą jego ocalenia jest wiersz, chwila zatrzymana między wersami i strofami. To zawsze było u Niego najwyższą formą solidarności międzyludzkiej i odważnym stawaniem w szeregu ze śmiertelnymi i cierpiącymi bytami. Żegnając jedną z najwybitniejszych osobowości literackich na Pomorzu i Kujawach, przełomu dwóch wieków, zapewniamy, że nie zapomnimy i nasz Prezes stale będzie obecny w licznych publikacjach, podczas spotkań literacko-artystycznych i zebrań. Jego ogromna wiara w moc ludzkiego talentu i oddanie młodym twórcom, będzie dla nas też wykładnią mądrego wchodzenia w literaturę i służenia innym pomocą, na każdym poziomie rozwoju artystycznego. Mówimy Ci Mietku żegnaj, ale wierzymy, że znaczy to także: Do widzenia…

Źródła: Lidia Bembnista – Nakielski Ośrodek Kultury, ZLP  Oddział Bydgosko-Toruński

Digg this!Dodaj do del.icio.us!Stumble this!Dodaj do Techorati!Share on Facebook!Seed Newsvine!Reddit!Dodaj do Yahoo!

Komentowanie wyłączone.