ZMARŁ JÓZEF BUŁATOWICZ

11 maja 2019 r., w wieku 84 lat, zmarł Józef Bułatowicz - czołowy polski aforysta, fraszkopisarz, antologista, poeta, wieloletni pedagog, dyrektor Liceum Ogólnokształcącego w Wyszkowie (w latach 1979-90). Pogrzeb Józefa Bułatowicza odbył się w środę 15 maja 2019 r. Msza święta została odprawiona o godz. 12.w Kościele Św. Idziego w Wyszkowie przy ulicy Białostockiej 12. Zmarły został pochowany na cmentarzu na Nadgórzu. Podczas uroczystości pogrzebowych obecne były poczty sztandarowe szkół, którymi Zmarły kierował.

Zdjęcie archiwum domowe J. Bułatowicza Żegnali Go dyrektorzy tych szkół.  Wszystkim obecnym za liczny udział w ostatniej drodze  Jerzego Bułatowicza podziękował zięć Zmarłego Dariusz Dębowczyk.

Józef Bułatowicz urodził się 29 listopada 1935 roku we wsi Nowa Pecyna (gm. Długosiodło). Liceum Ogólnokształcące ukończył w Sadownem. Następnie ukończył Wydział Geografii Fizycznej na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Był pracownikiem administracji oświatowej, nauczycielem geografii, twórcą i animatorem kultury.

Pracę jako nauczyciel rozpoczął w 1954 r. Był kierownikiem szkół m.in. w Blochach i Somiance.  W Wyszkowie pracował najpierw na stanowisku inspektora szkolnego, od 1975 r. kierował liceum dla pracujących, od 1979 r. – Liceum Ogólnokształcącym oraz Medycznym Studium Zawodowym, kształcącym pielęgniarki. Był inicjatorem powstania przy liceum pomnika Norwida. Jego żona Jadwiga również była nauczycielką.

Wielką Jego pasją były podróże i pisanie.

Józef Bułatowicz był poetą, aforystą, autorem fraszek i limeryków, największym popularyzatorem fraszki polskiej, członkiem ZLP.

W prasie zadebiutował w 1969 r. Swoje wiersze, fraszki i aforyzmy publikował na łamach wielu gazet i czasopism (m.in. w „Przekroju”, „Głosie Nauczycielskim”), a pierwszą książkę wydał w 1984 r. Jego bibliografia liczy ponad 30 pozycji, a jego utwory zostały przetłumaczone na wiele języków oraz znalazły się w wydawnictwach zbiorowych oraz dostępne są na popularnych stronach internetowych.  Przez kilkadziesiąt lat zajmował się dziejami fraszki polskiej. Jest autorem kilku antologii fraszki dawnych i współczesnych autorów tego gatunku. Jest redaktorem m.in. antologii „Fraszki polskie” (Wydawnictwo Antyk, 2002),  “Z kobietą nie ma żartu. 600 lat polskiej fraszki”, “Fraszki z flaszki” (LSW, 1997), „Z fraszką przez stulecia (XV-XX wiek). Antologia” (2005). Ta ostatnia jest najobszerniejsza spośród wszystkich, jakie ukazały się w literaturze polskiej.

Wybrane inne książki Józefa Bułatowicza: “Małżeństwo na wesoło” (Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, 1989),  “Zezem o kobietach” (Europa, 2001), “Kobiety na wesoło” (Europa, 2004), “Mężczyźni na wesoło” (Europa, 2004), “Myślą, piórem i bułatem. Wybór myśli i aforyzmów” (Wydawnictwo Antyk, 2004), “Moja limeryczność” (LSW, 2007), “Z lotu fraszki Pytajki” (2006), “Wątpię więc myślę”, “Wokół nas”, “Sonety z podróży”, “Uroki przyrody. Wiersze dla dzieci”, “Wyszkowskie kwiatki” (1987), “Motylek ze szpilek: Wybór fraszek z lat 1978-1985″ (1987), “Echa myśli- echa zdarzeń: Wiersze” (2002), “Rodzinka na wesoło”, “Amorałki”, “Zezem o mężczyznach”, “Pegaz na biegunach: Humor zeszytów”, “Kąt widzenia: Wybór myśli i aforyzmów” (1990), ‘Na ścieżkach myśli = Auf die Gedankenpfaden”(2009).

Od zawsze związany był z Wyszkowem. Na 500-lecie nadania praw miejskich Wyszkowowi, w 2002 r., wydał „Impresje wyszkowskie”, gdzie 200 stron poświęcił na dokumentację niemal każdej ulicy współczesnego Wyszkowa.