UTWÓR “NIESPODZIANKA” WITOLDA SŁABUSZEWSKEGO – LAUREATA I MIEJSCA W IV EDYCJI OGÓLNOPOLSKIEGO TURNIEJU TWÓRCZOŚCI SATYRYCZNEJ IM. ALEKSANDRA HRABIEGO FREDRY

Przedstawiamy Państwu utwór pt. “Niespodzianka” Witolda Słabuszewskiego , za który otrzymał I miejsce w IV edycji Ogólnopolskiego Turnieju Twórczości Satyrycznej im. Aleksandra Fredry 2014 w kategorii FREDRASZKI (poezja).

WITOLD SLABUSZEWSKI

NIESPODZIANKA

Wczesnym rankiem rozdrażniona,

By sił nabrać do gonitwy

Wstała matka przełożona

By się udać na modlitwy.

Ledwie wyszła ze swej celi,

Choć nie czas na pogaduszki,

Wszystko widzą wszak anieli,

Dwie spotkała nowicjuszki.

-  Witam, witam moje drogie,

Niechaj Pan wam błogosławi,

Da nam wszystkim zdrowie błogie,

W naszym życiu niech się wsławi.

Pokłoniły się dziewczęta,

W swoją stronę się udały,

Lekko mrużąc swe oczęta,

Obie skrycie chichotały.

Szepcze w ucho rozbawiona,

Towarzyszce nowicjuszka,

- Chyba matka przełożona,

Ze złej strony wstała łóżka.

- Też nie mogę się nadziwić -

Druga też jest rozbawiona.

- Każdy może się roztkliwić,

Toż to matka przełożona.

Siostra Anna zaskoczona,

Długo jeszcze w miejscu stała,

Bo tak była zamyślona:

Czy coś nie tak powiedziała?

Lecz się z szoku otrząsnęła,

Co tam jakiś gwar ulicy,

Modlitewnik uścisnęła,

I ruszyła do kaplicy.

Myśli wciąż się w głowie tliły,

Już nawiedzić ma kaplicę,

Drzwi się ciężkie uchyliły,

Dwie wychodzą zakonnice.

Jedna, chociaż jest speszona,

Oczy mruży boża służka,

- Widzę Matko Przełożona,

Żeś z złej strony wstała łóżka…

Siostra Anna w nerwach cała,

Znowu się w domysłach gubi,

Przecież nic nie powiedziała,

Może nikt już jej nie lubi?

Czy jej wygląd siostry straszy?

Czy na twarzy miny srogie?

Czy dość siostry mają kaszy?

Czy spojrzenie ma złowrogie?

- Zaraz, zaraz siostro droga!

Twa uwaga jest kąśliwa,

Czemu jesteś taka sroga?

Czemu jesteś tak złośliwa?

Sistra blada niczym płótno,

Oczy wielkie jak kartofle,

Patrzy się na matkę smutno,

- Ojca Przemka masz pantofle…

***

By uniknąć w życiu draki,

Nim przekroczysz domu progi,

Nim na życia ruszysz szlaki,

Dobrze spojrzeć jest pod nogi…