Stefan Todorski – sylwetka

Stefan Todorski (literat, dziennikarz, działacz strażacki, mieszkaniec Nowych Igań od 1999 roku)

Stefan Todorski urodził się 8 czerwca 1954 r. w Kotuniu (pow. siedlecki). W latach 1973 – 75 mieszkał w Krakowie. W 1981 r. przesiedlił się z Kotunia do Siedlec, a po wybudowaniu własnego domu osiadł w 1999 r. w Iganiach (jak twierdzi) na stałe.

Działalność literacka

Chęć tworzenia narastała w nim od czasu nauki w szkole podstawowej. Już wówczas układał pierwsze (nieporadne oczywiście) strofy wierszyków. W trakcie nauki w szkole średniej próby poetyckie zaczął wysyłać do kilku redakcji. Na druk musiał jednak trochę poczekać.

Debiutował w lipcu 1976 r. fraszkami na łamach miesięcznika „Barwy” i „Chłopskiej Drogi”.

Bardzo wcześnie (jak na twórczość dla dzieci) w styczniu 1977r. w wieku 22 lat  opublikował wiersz „Dumna latarnia” w popularnym piśmie dziecięcym „Świerszczyku”. Po znaczącym debiucie, od razu w czasopismach o zasięgu ogólnopolskim, jego utwory ukazywały się i ukazują systematycznie w różnych periodykach, czasopismach i gazetach ogólnopolskich, regionalnych i branżowych. Wiersze dla dzieci, obok „Świerszczyka”, drukowane były m. in. w „Płomyczku” i „Misiu”, a więc we wszystkich swego czasu poczytnych pismach dla najmłodszych. Twórczość satyryczna pojawiła się w najpopularniejszych w kraju czasopismach satyrycznych „Karuzela” i „Szpilki”.

Stefan Todorski jest pisarzem sięgającym po różne gatunki literackie. Jako satyryk pisze fraszki, aforyzmy, limeryki, wiersze satyryczne, a nawet niekiedy krótkie opowiadania, anegdoty, humoreski i szopki noworoczne. Młodszym dzieciom poświęca wiersze, dla starszych dzieci  pisze krótkie opowiadania. Jest także lirykiem – autorem sporej liczby wierszy, głównie o treściach religijnych, a także sporadycznie krytykiem literackim piszącym słowa wstępne do tomików poetyckich innych poetów  oraz artykuły krytyczne o książkach dla prasy.

Twórczość literacka tego artysty od dziesięcioleci znajduje dla siebie miejsce w pismach regionalnych wydawanych w Siedlcach i resortowych – pożarniczych. Autor bowiem wychodzi z założenia, że przede wszystkim trzeba służyć swoją pracą własnemu środowisku. Tak więc jego utwory drukowane były we wszystkich znaczących pismach regionu, m.in. w „Tygodniku Siedleckim”, „Podlaskim Echu Katolickim”, „Życiu Siedleckim”, „Kurierze Siedleckim”, „Nowinach”. W „Tygodniku Siedleckim” satyrę i wiersze dla dzieci drukował systematycznie przez dwadzieścia lat, a potem podjął, jako literat, stałą, trwającą do dzisiaj współpracę z „Życiem Siedleckim”, gdzie opublikował setki fraszek, aforyzmów i wierszy. Utwory satyryczne pisarza od dwudziestu lat goszczą na łamach każdego numeru ogólnopolskiego miesięcznika „Strażak” oraz  dość często w czasopiśmie „Strażak Mazowiecki”.

Plonem pracy twórczej stały się liczne książki. Wśród dwudziestu paru wydanych pozycji główne miejsce zajmują książeczki dla dzieci. Obok nich są tomiki satyryczne i poetyckie. Największy nakład – 300 tysięcy egzemplarzy uzyskała wydana w roku 1985 przez Wydawnictwo Lubelskie książeczka „Dobrzy Znajomi”. Zawarte w niej wiersze opublikowane zostały także po pewnym czasie przez tygodnik „Przyjaciółka” w specjalnej wkładce „Przyjaciółka – dzieciom”. Dwukrotnego wydania doczekały się dziecięce książeczki „Pożar”, „Płomyk” i „Czerwony Kurek”, wydane przez warszawskie Wydawnictwo „Varsovia”. „Płomyk” ponadto przełożony został na język rosyjski i wydrukowany w Rosji. Od siedmiu lat warszawskie Wydawnictwo „Liwona” dysponuje licencją wydawniczą od autora i dodrukowuje kolejne nakłady książeczek „W powietrzu”, „Na drodze”, „W kuchni”, „Mali sąsiedzi” i „Mieszkańcy leśnego stawu”.

Obok autorskich pozycji wydawniczych w dorobku artystycznym S. Todorskiego znajduje się także udział w pracach zbiorowych, antologiach i almanachach. Wśród tych książek poeta najbardziej ceni sobie wydaną przez Wydawnictwo „Książka i Wiedza” antologię poświęconą fraszkom o kobietach „ Z kobietą nie ma żartów” oraz dwie antologie wydane przez Wydawnictwo „Antyk”, ukazujące wyselekcjonowany wybór z sześciu wieków fraszki polskiej.

Twórczość pisarza prezentowana była ponadto na falach Polskiego Radia Białystok oraz Katolickiego Radia „Podlasie”, a także za granicą. Przekładano ją na język rosyjski, bułgarski i białoruski. Dla polonii drukowana była w języku polskim w czeskim Cieszynie i w Toronto (Kanada). Wiersz „W sadzie” opublikowany został w wydanym przez Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne podręczniku do nauki dzieci dla nauczycieli przedszkoli.

Stefan Todorski jest literatem aktywnym nie tylko poprzez pisanie. Od początku drogi twórczej współdziałał ze środowiskiem literackim i służył swoim doświadczeniem. W 1976 roku był jednym z kilku założycieli klubu literackiego „Samosiejka”, który połączył adeptów sztuki pisarskiej z dawnego województwa siedleckiego. Przez pewien czas „Samosiejce” przewodniczył. Współpracował ze studencką grupą poetycką „Mimoza”. Służył pomocą grupie literackiej działającej w ramach Robotniczego Stowarzyszenia Twórców Kultury. Był sympatykiem i włączał się do prac Klubu Literackiego „Witraż”. Od początku istnienia (ponad 20 lat)  uczestniczy w pracach Klubu Literackiego „Ogród”, działającego przy Centrum Kultury i Sztuki w Siedlcach. Na początku lat osiemdziesiątych ub. wieku  rozpoczął swoją drogę w Związku Literatów Polskich. Najpierw jako członek Klubu Literackiego ZLP w Białymstoku, a następnie jako członek Oddziału Warszawskiego, a potem Radomskiego ZLP.