PIOTR SKURZYŃSKI III NAGRODA (SPECJALNA) DLA NAJLEPSZEGO AUTORA Z POWIATU WEJHEROWSKIEGO W VI OGÓLNOPOLSKIM KONKURSIE SATYRYCZNYM „O STATUETKĘ STOLEMA” GNIEWINO 2010
W dniu dzisiejszym przedstawiamy Państwu utwór Piotra Skurzyńskiego pt. “Rozmowa telefoniczna o Kalim” (w hołdzie kabaretowi Dudek) , za który autor otrzymał III nagrodę specjalną w VI Ogólnopolskim Konkursie Satyrycznym “O Statuetkę Stolema” w Gniewinie . Jest to kolejny nagrodzony utwór w tym konkursie ocenzurowany przez administratora strony.
Piotr Skurzyński jest dziennikarzem , pisarzem i mediewistą, autorem kilkunastu publikacji turystycznych i popularyzatorskich, pracownikiem samorządowym.Otrzymał kilkanaście nagród w konkursach literackich. Jest autorem esejów i opowiadań, opublikowanych w “Toposie” i antologiach pokonkursowych.
Rozmowa telefoniczna o Kalim
(w hołdzie kabaretowi Dudek)
- Halooo…
- Czy żona Ździra?
- Kto mówi?
- Jeżeli nie żona Ździra, to moje nazwisko możesz pani uznać za prowokację. Więc czy żona Ździra?
- Ale kto mówi?
- Michu, czyli wędlina, stal i konsulting.
- Misiek? Mordo ty moja! To ty nie siedzisz?!
- Doniesienia prasowe w moim temacie okazały się mocno przesadzone. Ale z kim ja mam przyjemność?
- Tu Ździro we własnej osobie.
- Ździrek, kumpel Muchomorka??
- Ten sam.
- Chłopie! Czemu ty kobietę gębowo naśladujesz?!
- Ćwiczę. Jak mnie fiskus wlezie za skórę to zmienię płeć i nazwisko, i jak nowy płatnik będę miał cziste konto.
- Ździro!! Jesteś genialny!!
- Skromnie powiem, że wiem. Co jest?
- Jest interes do zrobienia.
- Interes? Ile można dostać?
- Co się mnie pytasz, ile można dostać?! Się mnie zapytaj, ile można zarobić.
- Ile się zarobi, to się zarobi. Ja się pytam, ile można dostać w razie czego by się sprawa rypła.
- Niewiele… dwa, trzy lata… Oczywiście, złociutki, w zawiasach.
- Jako człowiek, co się zawiasom nie kłania, wchodzę. To jakie są konkreta?
- Jest tak: twój prezes ma parcie na szkło, bo wybory tup, tup, tup i już są. Tadi obiecał mu nielimitowany wstęp na wizję, pod warunkiem, że ustawa przejdzie, co ją raz Ela spieprzyła. Leś poprze inicjatywę, bo jak mu VAT zjedzie to mu zysk wzrośnie. Jakieś 55 milionów per rok. My dostaniemy z tego 20%, tylko Leś musi mieć pewność, że go Adaś wybieli, ale ten boi się, że go buldog zagryzie.
- Bulgot? To olbrzymie bydlę!?
- Ten sam. Szczęściem Baśka ma kwit na buldoga i wniesie go w układ za stanowisko sekretarza w ministerstwie obojętnie którym. I ja już znalazłem, które to jest „obojętnie które”. Ale Czechu weźmie ją dopiero jak Renia wycofa sprawę o molestowanie, co jej dziecko zrobił, a ona pójdzie na ugodę w zamian za pięć tysięcy podpisów poparcia, bo chciałaby do was wrócić. I ty musisz podpisać w protokole na komisji, że nie było sprawy. Oczywiście wszystko wypali, o ile Bronek nie powie nam veto.
- Że cooo?
- Veto. Taki sprzeciw. On mówi, że nie pozwala i wtedy muszę dzielić dolę na pięciu żeby pozwoliło.
- Ty mnie nie ucz, co to jest veto. Ja trzy lata flekowałem ekspozy Kartofla, które ten zaczynał od słów: „veto”, „nie pozwalam” albo „spieprzaj dziadu”! Ale żeby nasz, rodzony prezydent, używał takie brzydkie słowa?!
- Życie, Ździro, życie… Im bardziej swój fotel lubi, tym mniej lubi nas. Dlatego szukam kogoś, kto mógłby go przyblokował, gdyby chciał powiedzieć coś brzydkiego. Masz kogoś na myśli?
- Mam mieć. Ale ile za to dostanę?
- Przecież mówiłem. 20% od 55 milionów na trzech. Per rok.
- Misiek, ja rozmawiam z ogrodu, to ja nie skoczę teraz po kalkulator. Ty mnie powiedz w gotówce.
- To będzie 6 milionów na nas dwóch.
- Miś! Ty mnie nie śmiesz! Może i nie mam matury, ale jestem posłem od trzech kadencji.
- Dobrze Ździro, twardo negocjujesz. Dostaniesz trzy miliony trzista na czisto dla cię. Znaczy… dla ciebię (bo poprzedni zwrot ojczysty język kali).
- To mi się mocniej podoba. Podsumujmy więc… Ja i ty wiemy co robić, Leś czeka na Adasia, Basia na stanowisko, Czesio na wycofanie pozwa ze sądu, bulgot jak zwykle nic nie wie… Ale co w tym wszystkim robi Kali?!
- Jaki Kali, do cholery jasnej?
- No że wspomniałeś.
- Kali język!! Się tak mówi: ja kalę, on kali, ty kalisz.
- To Rysiek tez w to wchodzi?
- Któren?
- Kalisz. Słuchaj Misiek, to on będzie pisał tę ustawę dla Lesia? To ty mu powiedz, żeby mu się słowa „i” oraz „lub” nie pomyliły, bo ci z lewicy są tacy niedbali…
- Ździro, odczep się od Ryśka! Co mnie podkusiło powiedzieć jego ten Kalisz? Kalisz, kali, równie dobrze mogłem powiedzieć, ja wiem… my Polacy, nie gęsi, też swój język mamy.
- Gęsi? Wiesz, że mi się to brzydko kojarzy z kaczkami? TY mnie chyba nie chcesz straszyć?
- Drogi przyjacielu, ja cię tak bardzo szanuję, jak długo masz kwita na mnie. To co ja będę sobie gałąź podcinał, na której siedzę?
- To ty jednak siedzisz!!
- Przecież już mówiłem… Cholera, staropolszczyznę się mnie zachciało. Ja cofam te gałąź!
- Którą?
- Tą co siedzę. Co w wyborczej dementowali, że mnie tam nie było.
- To im można wierzyć jak piszą, że nie?
- Dopóki nie piszą, że tak, to można. Halo? Tak? Ździrek, minutę poczekaj, się mnie jakiś pan włączył… Znaczy co? Tak, dobrze proszę pana. Ździro, taki pan prosi, żebyśmy chwilkę pomilczeli znacząco, bo mu się nagrywarka zatkała i musi przedmuchać.
- Pan? Jaki Pan?
- Chyba pies…
- Piesek… Jaka rasa?
- Najgorsza. Na trzy litery.
- Aż tak wulgarny nie jestem.
- Tamto co myślisz, się pisze na cztery litery. Wiesz co, Ździro, mam straszne podejrzenie, że on nie chce nagrywarki wydmuchać, tylko nas. I ta rozmowa będzie nas dużo kosztowała.
- Dużo? Ile to jest, dużo?!
- Dużo to jest jeszcze jeden do doli.
- Oż pies mu mordę lizał!!!
٭٭٭
Jakiekolwiek skojarzenia powyższego dialogu z rzeczywistością są zupełnie przypadkowe. Gdyby był to faktyczny zapis rozmowy przedstawicieli biznesu i polityki, w co drugim zdaniu musiałoby padać słowo (,,ocenzurowano..)”, a interlokutorzy dookreślaliby swoich kolegów zwrotami: („..ocenzurowano”..) lub )..„ocenzurowano”..). I to jest jedyna śmieszna rzecz w całym tym skeczu…
