LIMERYKI Z ASTERYSKIEM MACIEJA GARDZIEJEWSKIEGO

W dniu dzisiejszym przedstawiamy Państwu kolejne doskonałe limeryki Macieja Gardziejewskiego, znakomitego satyrka z Warszawy, wielokrotnego laureata i zwycięzcę różnych ogólnopolskich konkursów satyrycznych, który swoje utwory publikuje aktualnie m.in.
 w “Notatniku Satyrycznym”.

Prezentowane limeryki są bardzo oryginalne , składające się
z limeryku, asterysku i komentarza autora. 
Wspólnie z Panem Maciejem mamy nadzieję, że stanie się on prekursorem nowego gatunku literackiego i znajdzie godnych naśladowców.  

Asterysk , to znak pisarski w kształcie gwiazdki (*), najczęściej pięcio- lub sześcioramiennej, umieszczany w przybliżeniu pomiędzy średnią
i górną linią pisma, stosowany m.in. jako znak umowny, symbol odsyłacza do przypisu, wieloznacznik ogólny, separator tekstu oraz jako element ozdobny.

MACIEJ GARDZIEJEWSKI

LIMERYKI Z ASTERYSKIEM

***

Po Suwałkach* – kurde balans! – chodzą łysi,

tak na oko: nasi albo Maorysi.

Coś mi mówi, że to nasi,

bo im, kuźwa, nic nie pasi.

Nic nie pasi, ale prawie wszystko wisi.

* Żebyż tylko po Suwałkach. I szacun dla Maorysów – Welcom to Poland!

***

A podobno, taki jeden z miasta Biecz,

to wynalazł, dawno temu, taką rzecz*,

której w całym małym Bieczu

nikt nie widział oraz nie czuł.

Ale było coś na rzeczy, patrząc wstecz.

*To mogła być ta, no… No ta, której się boją te… spieprzające

dziady. O, charyzma!

***

Pewien ekscentryczny bartnik w Pakistanie,

produkował – palce lizać! – miód na chrzanie.

I choć miód był ostry diablo,

to go nazwał „Słodki Pablo”;

no i dawał po berecie – wrrróć! – turbanie*.

*Po turbanie – wrrróć! – berecie, też nieźle daje „Arizona”

z gwint. Na czczo.

***

Dawno temu, bardzo dawno, pod Poczdamem,

obłapiano, tak jak chciano, każdą damę.

Czy wypiętą, czy pod murem,

czy na gumnie (tak, jak kurę);

dama damą, dźgał ją pan „sterczącym chamem*”.

*Cóż, ars amandi, nie zawsze jest ars, Ladies and Getleman.