Klejmont Waclaw- sylwetka

Wacław Klejmont – fraszkopisarz, satyryk, autor limeryków, felietonista, eseista, krytyk literacki – urodził się 25 kwietnia 1947 roku w Hańczy w powiecie suwalskim w rodzinie chłopskiej (syn Kazimierza Klejmonta i Jadwigi z Sowulów). Do szkoły podstawowej uczęszczał w Błaskowiźnie. Maturę uzyskał w Technikum Mechanicznym CZSP w Suwałkach. Następnie (1966–1968) kształcił się w II Studium Nauczycielskim w Białymstoku. Pracę nauczycielską rozpoczął w Wiżajnach 1 września 1968 roku, a po czterech latach przeniósł się do Olecka. Zaocznie ukończył filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Pracował w szkołach oleckich jako polonista i organizator zespołów artystycznych żywego słowa, szczególnie w Zespole Szkół Rolniczych (dziś – Zespole Szkół Licealnych i Zawodowych). Tu prowadził przez wiele lat kabaret „Legalny” przemianowany z czasem na „Poświąteczną Orkiestrę Samopomocy Chłopskiej”. Jest ojcem chrzestnym organizowanego na przemian przez ZSLiZ oraz Gimnazjum nr 2 w Olecku Konkursu Recytatorskiego „Poeci Pogranicza, Warmii, Mazur i Suwalszczyzny”. Uczestnicząc w życiu literackim miasta i regionu, współtworzył grupę poetycką „Legary” (1978–1979) i współorganizował Oleckie Czerwce Poetyckie (1979–1985) oraz gołdapskie spotkania pn. „Ocalenie przez poezję” (1993–2002). Należy do Stowarzyszenia Literackiego w Suwałkach. Debiutował w 1969 roku fraszkami w „Nowej Wsi”. Współpracował (1981–1987) z „Głosem Nauczycielskim” i „Zielonym Sztandarem”, gdzie często zamieszczał drobne utwory literackie, a kilkakrotnie – szopki satyryczne. Przez lata uczestniczył w ogólnopolskich konkursach na utwory satyryczne, zdobywając wiele nagród między innymi w Zduńskiej Woli, Sieradzu, Chrzanowie, Bełchatowie, Piotrkowie Trybunalskim, Siedlcach, Białymstoku, Zabrzu. Publikował m.in. w „Krajobrazach”, „Warmii i Mazurach”, „Ocaleniu przez Poezję”, „Szpilkach”, „Karuzeli”, lokalnej prasie oleckiej, gołdapskiej, ełckiej, olsztyńskiej, białostockiej oraz w programach Polskiego Radia i TVP. Uprawia krytykę literacką, zamieszczając recenzje i szkice w „Poezji”, „Integracjach”, „Zeszytach Literackich”, „Jaćwieży”. Wydał arkusze i tomiki fraszek: Ubezwłasnowolniony piecuch na etacie Feniksa (Zduńska Wola 1985), Siradiada (Sieradz 1988), Almanachomachia (1988), Eko… fraszki, echo…fraszki (Sejny 1993); tomiki limeryków: Wsuwaliada (Suwałki 1996) i Zasuwalnik (1999) oraz tomik epigramów Nad rozbitą amforą (Gołdap 2002). Na wydaniu ma obszerny limerykowy Przesuwalnik warmińsko-mazurski oraz fraszkotrylogię Grzechosonda + Niedballada + Fiaskownica. Utwory Wacława Klejmonta znajdują się w antologiach pokonkursowych oraz reprezentatywnych wyborach, takich jak: Z Kobietą nie ma żartu: 600 lat fraszki polskiej (Warszawa 2000), Księga aforyzmów (Warszawa 2005), Wielka księga myśli polskiej (Warszawa 2005), Fraszki polskie: antologia (Kęty 2002), Z fraszką przez stulecia (XV–XX wiek): antologia (Kęty 2005) . Pięknym wpisaniem się w kulturę narodową jest sylwetka i wybór myśli Klejmonta w publikacji Złote myśli ludzi wielkiego umysłu, talentu i serca: twórcy wizerunku Polski: Księga 2004 (Warszawa 2006). Znany jest w środowisku z działalności prospołecznej; radny w kadencjach (1994–2002 oraz 2006-2010).