EWA RADOMSKA “AFORYZMY Z DRUGIEGO RZUTU”
EWA RADOMSKA
AFORYZMY Z DRUGIEGO RZUTU
Wolność ptaka jest też ograniczona – gniazdem, które uwił…
Im więcej dasz komuś piękna tym bardziej będziesz potem odtrącony.
Cudze tajemnice należy dotrzymywać, swoje wytrzymywać…
Śmierć kończy ziemski wymiar miłości, a zaczyna boski…
Jeżli nie można się czymś pochwalić zaczyna to uwierać jak kamyk w bucie…
Wszyscy gramy w filmie, którego kamerę stanowi oko Boga…
Miłość do ojczyzny podobnie jak do kobiety musi prowadzić nieraz przez zdradę.
Ludzie nie związani węzłem małżeńskim zaraz posądzani są o rozwiązłość kawalerską…
Ptak, który wzlata zbyt wysoko staje się celnym obiektem do odstrzału…
Najpierw rodzice chowają dzieci, a potem dzieci chowają rodziców…
Jedni za ideę umierają, inni na idei się dorabiają…
Prawie każdy ma teraz w mieszkaniu komórkę.
We wspomnieniach należy trzymać się początku, a nie końca…
Bywa, że osoby trzecie często cierpią przez osoby drugie…
Jeżeli prawda leży pośrodku, to kłamstwo stoi ze wszystkich stron…
Jutro może być już dzisiaj, wczoraj nie może być już nigdy…
Medal ma dwie strony, ale jedną wstążeczkę….
Dowodem na to, że człowiek pochodzi od małpy jest to, że ciągle kogoś małpuje.
Marzy mi się taka oto śmierć – pęknąć ze śmiechu !
Umarli przez to, że milczą z czasem stają się coraz bardziej godni…
Niektórzy bycie sobą rozumieją poprzez publiczne dłubanie w nosie….
Człowiek to boska maszyna do ludzkich działań.
Gdyby język służył tylko do całowania na świecie zapanowałby raj…
Mały jeszcze nie rozumie, stary już nie pojmuje…
Życie najpierw wbija nam szpilę, a potem nakłada kapelusz.
Kobiety w tych czasach tak bardzo pragną mężczyzn, że aż ubierają się tak jak oni…
Śmierć najbliższych należy macerować w sobie z taką intensywnością i tak długo aż wytworzy się z niej mocne wino dobrych wspomnień…
Kto ma wszystko w nosie z czasem traci węch…
Koniec nie wieńczy dzieła, koniec kończy wszystko…
Walka o wolność jest szczytną sprawą, walka o przetrwanie jest smutną koniecznością…
Życie jest nieustannym mówieniem, śmierć wiecznym milczeniem…
Zło to dobro, które się zważyło.
Między kobietami nowa przyjaźń zaczyna się zazwyczaj od obgadania starej.
Kiedy oszuka nas miłość starajmy się chociaż nie oszukiwać samego siebie…
Marzyła o generale, uwiódł ją adiutant, a poślubił kapral…
Każdy rodzi się do romansu miłosnego.
Nie należy tego samego robić dwa razy, bo drugi raz to już nie pierwszy.
Kiedy wydaje nam się, że wszystko już było znaczy to, że nie wiemy co znaczy „wszystko”.
Pogodzić się ze śmiercią kogoś ukochanego to posadzić go koło siebie jako nierozłącznego towarzysza każdej chwili..
Młodość to wciąż nowe i silniejsze gałęzie, starość to coraz dłuższe i słabsze korzenie.
Co zrobić ze starością ? Zmłodzić ją…
Życie za większe pieniądze, to większa strata pieniędzy…
Na jesieni niektóre drzewa czerwienieją ze wstydu przed zbliżającą się nagością.
Żona, która dzieli pasję męża, mnoży jego potencjał.
