EWA JOWIK- UTWORY-KONKURS SATYRYCZNY “O KAPELUSZ RETRO” 2020

EWA JOWIK

KONKURS SATYRYCZNY “O KAPELUSZ RETRO” 2020

Grand prix

Tekst do piosenki “Kabaret”

Kabaret

Muzyk, który w filharmonii grał na flecie,

smutny żywot od lat w samotności wiódł,

znalazł w końcu sens istnienia w kabarecie,

co dnia śmieje się, a to doprawdy cud.

Życie w cyrku już znudziło się atlecie,

bowiem klauna tylko oklaskiwał lud,

więc się wkurzył i zatrudnił w kabarecie,

co dnia śmieje się i to też jakiś cud.

Ref.

Weź ze sobą groszy parę

i kup bilet na kabaret,

gdy obejrzysz kilka skeczy,

z chandry zaraz się wyleczysz.

Ktoś zaśpiewa, ktoś zatańczy,

albo wydrwi coś, jak Stańczyk,

choćbyś siadł w ostatnim rzędzie,

to i tak szczęśliwy będziesz.

To po pierwsze i po drugie, a po trzecie,

kiedy szewca wkurzył jakiś stary but,

w kąt go cisnął, dziś pracuje w kabarecie,

jest radosny, bo kabaret sprawił cud.

Skąd ta zmiana? Powiem wszystkim wam w sekrecie:

jeśli pragniesz zdobyć czasem szczęścia łut,

to czasami chociaż bywaj w kabarecie,

bo kabaret jest jak balsam oraz miód.

Ref.

Weź ze sobą groszy parę…

III MIEJSCE

Bajka o Supermanie

Opowiem dziś o pięknej Heli.

Słynęła w gminie i powiecie,

jako zamierzchłych czasów relikt:

Ostatnia Z Dziewic We Wszechświecie.

Coś się jej w głowie pomajtało,

facetów gnała precz Helena.

Postanowiła, że swe ciało,

zachować chce dla supermena.

By go odnaleźć, na ostatek

choćby i hen u  świata granic,

z biletem wsiadła wnet na statek,

który nazywał się Titanic.

Nie dopłynęła do New Jorku…

Lecz z tonącego Titanica,

na łóżku żółtego kolorku,

uratowała się dziewica.

Niosły ją fale w dal, bez planu.

Choć podróż ta nie była miła,

to się na koniec z oceanu

wyspa bezludna wynurzyła.

Rosły tam drzewa, kwiaty, krzaki,

a zaskoczenie było miłe,

bo tam w szałasie przez czas jakiś,

mieszkał już superman – osiłek.

Na widok Heli mięśnie napiął,

bąknął coś basem niczym Ładysz,

a był przystojny jak DiCaprio,

chociaż miał kolor czekolady.

Hela jęknęła: – Miłość czuję.

Nazwę go Zbysio, albo Ecik,

najpierw się związek skonsumuje,

a potem stworzę z nim duecik.

Ale dziewczyna miała pecha,

bo nie czuł on porywów serca.

Choć do niej miło się uśmiechał,

był to, niestety, ludożerca.