Apoloniusz Ciołkiewicz – “Korupcja w Soplicowie”

W dniu dzisiejszym przedstawiamy Państwu II z serii doskonałych pastiszów Apoloniusza Ciołkiewicza pt. ”Korupcja w Soplicowie”.

APOLONIUSZ CIOŁKIEWICZ

KORUPCJA W SOPLICOWIE

Asesor miał załatwić sprawę u Rejenta.

Ale iść z pustą ręką? Każdy wszak pamięta,

że puste ręce tworzą brzydki wizerunek.

Więc do kurnika pędzi szybko po ratunek,

do kur się mocno dobrał, sprawdza długo w kuprze.

Jest jajko! Dużo zdziała każdy, kto się uprze

i Asesor załatwił wszystko w rejenturze,

choć łapówką nieduże było jajo kurze.

Znów Hrabia potrzebował mocno Asesora,

sprawę miał bardzo ważną, zatem już z wieczora

przygotował wór wielki, a w nim miękkie pierze,

bo Asesor niechętnie ciężkie rzeczy bierze,

jako że jest mizernej niestety postury.

Załatwił! Czy śmie wątpić w to czytelnik który?

Ale Klucznik Gerwazy, birbant i półgłówek

nie miał z czego fundować datków ni łapówek,

więc „dość!” głośno zakrzyknął i nie wiem dlaczego

popędził z protestami do domu Sędziego,

który, gdy go zobaczył, szepnął: Jest gagatek,

aleć by się od niego takoż przydał datek!

Sędzio, nadzieje płonne, bo krzyczy Gerwazy:

Dosyć mam tej korupcji, ona od zarazy

gorsza! Pość a dawaj! – Ja nic nie poradzę,

rzekł Sędzia.- To od czego w końcu mamy władzę?

Racja, korupcję trzeba wyplenić stąd zgoła,

odpowiednią agencję zaraz się powoła.

Więc teraz niejednego mocno boli główka:

Jak wysoka być musi w agencji… łapówka?