Anty-Noble 2011
Już po raz 21 rozdano nagrody Ig-Noble, powszechnie znane również jako Antynoble.
To humorystyczne odpowiedniki najsłynniejszej nagrody naukowej świata, przyznawane przez pismo satyryczne wydawane na Uniwersytecie Harvarda.
Jak zwykle wyróżniono najdziwniejsze lub najbardziej absurdalne odkrycia.
Nagrody Ig-Noble, nazywane też Anty-Noblami, przyznawane są za dokonania z różnych dziedzin nauki, które najpierw wywołują śmiech, a dopiero później skłaniają do refleksji. W tym roku wyróżniono m.in naukowca, który odkrył dlaczego ludzie wzdychają i badaczy, którzy ustalili jak potrzeba oddawania moczu wpływa na procesy decyzyjne.
Anty-Noble 2010 otrzymali m.in. naukowcy, którzy odkryli, że można leczyć symptomy astmy za pomocą jazdy kolejką górską oraz opracowali metodę zbierania smarków wieloryba za pomocą zdalnie sterowanego helikoptera.
Tegoroczni laureaci wsławili się badaniami o równie doniosłym znaczeniu dla świata.
Za nim jednak będziecie śmiać się z wyróżnionych, wiedzcie, że są to poważni naukowcy (choć niekoniecznie poważni i niekoniecznie naukowcy), którzy w przyszłości mogą zadziwić świat nauki i dostać prawdziwą nagrodę Nobla. Było tak już wcześniej.
Laureatem obu nagród jest Andre Geim, który za pomocą magnesów sprawił, że żaba lewitowała, a kilka lat później odkrył grafen – formę węgla mogącą odmienić komputeryzację i nie tylko.
Poniżej prezentujemy listę tegorocznych laureatów w 10 kategoriach.
Fizjologia: Anna Wilkinson, Natalie Sebanz, Isabella Mandl i Ludwig Huber – odkryli, iż nie ma dowodów na to, że ziewanie jest zaraźliwe w przypadku żółwi leśnych.
Chemia: Makoto Imai, Naoki Urushihata, Hideki Tanemura, Yukinobu Tajima, Hideaki Goto, Koichiro Mizoguchi i Junichi Murakami – ustalili ilości wasabi (ostry chrzan) rozpylonego w powietrzu, która potrzebna jest do obudzenia człowieka w razie zagrożenia (tzw. alarm wasabi).
Psychologia: Karl Halvor Teigen – ustalił w sposób naukowy, dlaczego ludzie wzdychają. Dokonał tego prezentując badanym osobom zagadki, z którymi nie mogły sobie poradzić. W takiej sytuacji poddawały się i… wzdychały.
Medycyna: Matthew Lewis, Peter Snyder, Robert Feldman, Robert Pietrzak, David Darby, Paul Maruff oraz Mirjam Tuk, Debra Trampe i Luk Warlop – badali, jak silne parcie na mocz wpływa na podejmowanie decyzji. Okazało się, że w niektórych sprawach przeszkadza, a w innych pomaga w podjęciu właściwej decyzji.
Literatura: John Perry – za dzieło Teoria zorganizowanej prokrastynacji (Theory of Structured Procrestination ), w którym podaje, że sukces można uzyskać pracując nad czymś ważnym w celu uniknięcia pracy nad czymś jeszcze ważniejszym.
Biologia: Daryll Gwynne i David Rentz – odkryli pewien rodzaj żuków, które czują pociąg seksualny do pewnego rodzaju australijskiego piwa.
Fizyka: Philippe Perrin, Cyril Perrot, Dominique Deviterne, Bruno Ragaru i Herman Kingma – określili dlaczego sportowcy miotający dyskami odczuwają zawroty głowy, a rzucający młotami nie.
Matematyka: kilka osób, za przewidzenie końca świata (w roku 1954, 1982, 1990, 1992, 1999 i 2011), a raczej za cenną lekcję, że w swoich przewidywaniach i kalkulacjach matematycznych należy być ostrożnym.
Nagroda pokojowa: Arturas Zuokas – odkrył, że problem luksusowych samochodów zaparkowanych w niedozwolonych miejscach można rozwiązać przejeżdżając po nich pojazdem opancerzonym.
Bezpieczeństwo publiczne: John Senders – przeprowadził serię eksperymentów, podczas których hełm ze specjalnym mechanizmem ciągle odsłaniał i zasłaniał mu pole widzenia. Specyficzne badania sprzed lat miały pokazać ile uwagi i informacji potrzebuje kierowca do bezpiecznego prowadzenia pojazdu. Badania nabierają nowego znaczenia dziś, gdy kierowcy często korzystają z telefonów komórkowych.
Jak co roku, Marc Abrahams, redaktor magazynu Journal of Improbable Research i jeden z pomysłodawców Anty-Nobli, zakończył ceremonię słowami: jeśli nie zdobyliście Anty-Nobla w tym roku, a zwłaszcza, jeśli zdobyliście, życzę wam więcej szczęścia w przyszłym roku.
Źródło : http://www.pcworld.pl
